Wednesday, August 3, 2016

T-Square แฉกที่สิบห้า - LUMIN

       

        T-Square แฉกที่สิบห้า - LUMIN


          “ก็กูไม่ได้อยากได้คนอื่น

          “.....!!??”

          “แต่กูอยากได้มึง!” เอ่ยพร้อมส่งสายตาแสดงความต้องการให้คนตรงหน้า มินซอกที่สติสัมปชัญญะลดน้อยลงเกินครึ่งรู้สึกได้ว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในอันตรายแต่ก็ไม่สามารถขัดขืนแรงของคนที่รั้งตัวเขาให้เข้าไปในห้องน้ำอันคับแคบได้เลย


         “อื้ออออ!!! ไอ้พี่ลู่หาน! ปล่อยผมนะ!!!

          “เข้ามาถึงถ้ำเสือแบบนี้คิดว่าจะรอดรึไง!?” หลังจากจัดการล็อคประตูเรียบร้อย ร่างเล็กที่หันหลังให้ร่างสูงก็ถูกจับให้นั่งลงบนตักหนาโดยอีกคนก็นั่งอยู่บนโถสุขภัณฑ์ที่ถูกปิดไว้อย่างดี มือกร้านของคนเป็นพี่รั้งร่างบางไว้ไม่ให้ลุกหนีไปไหนก่อนที่จะจัดการปลดกระดุมกางเกงยีนส์สีสวยของคนตัวเล็กออกอย่างชำนาญ


          “อ๊ะ--- อือออ!!!! ส่งเสียงร้องออกมาจนมือหนาต้องเอื้อมมาปิดปากอิ่มเอาไว้ มินซอกที่ถูกปลดกางเกงลงไปกองที่ข้อเท้าถูกรุ่นพี่หน้าหวานใช้มือหนารูดส่วนอ่อนไหวจนรู้สึกได้ถึงอารมณ์ที่กำลังเตลิดของตัวเอง อะ..อื้อออออ!!!!


          “หืม? ว่าไงนะ? แซงอยากโดนท็อก แล้วหรอครับ?” 

          “ฮึก! อือออ..อื้ออออ!!!!” 

          “โอเคๆ เดี๋ยวพี่ ลู่แหนอันเท่าขาน จัดให้นะ ยังคงใช้มือรูดส่วนแข็งขืนของรุ่นน้องขึ้นลงอย่างรู้งาน คนตัวเล็กนิ่วหน้าด้วยความเสียวซ่านพลางจิกเล็บลงบนต้นขาของคนเป็นพี่ ขนาดของมินซอกเริ่มขยายใหญ่เต็มมือจนลู่หานรู้สึกพอใจ ก่อนจะเลื่อนมือขึ้นไปหยอกล้อกับยอดอกสีสวยที่อยู่ภายในเสื้อหนาสองชั้น


          อะ..อือออออออ!!!”  ใบหน้ากลมเงยขึ้นอย่างห้ามไม่ได้พร้อมกับออกแรงจิกลงบนหน้าตักของอีกคนเต็มแรง ใบหน้าหวานของคนเป็นพี่ก้มลงคลอเคลียซอกคอขาวอย่างหื่นกระหายก่อนจะเม้มปากทำรอยสีสดเอาไว้ท่ามกลางเสียงครางระงมของคนตัวเล็ก “อ้ะ อึก! อืออออออ!


          “อ่าาาา--” 

          “ฮึก! อื้ออออออออออ!!!” เสียงครางในลำคอดังขึ้นอย่างต่อเนื่องทันทีที่ลู่หานใช้นิ้วเรียวเป็นตัวเบิกทางด้านหลังเพื่อไม่ให้คนตัวเล็กต้องเจ็บจนเกินไปเมื่อเจอกับสิ่งที่ใหญ่กว่า นิ้วยาวขยับวนไปมาอย่างชำนาญจนอีกคนเริ่มรู้สึกคุ้นชินกับมันก็ค่อยๆถอนมันออก

         เหตุการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากภายในสถานที่ที่ค่อนข้างจำกัด ลู่หานพยายามรวบรัดสิ่งที่ทำอยู่ให้เสร็จภายในเวลาอันรวดเร็วเนื่องจากกลัวว่าคนในงานจะสงสัยหากว่าเขาหายไปนาน



          “จะเอาเข้าแล้วนะ...มินซอกไม่ชอบถุงยางใช่มั้ย?” เอ่ยถามทั้งๆที่ยังใช้มือหนาปิดปากอิ่มเอาไว้ร่างเล็กพยายามดิ้นรนกลับมาเป็นคำตอบ แต่ลู่หานไม่สนใจอะไรแล้ว...เขาจัดการปลดแก่นกายขนาดใหญ่โตที่ซ่อนอยู่ภายในออกมาผ่านขาเกงกางบ็อกเซอร์ด้านซ้ายจากนั้นก็ใช้มือรูดมันสองสามครั้งเพื่อเตรียมความพร้อม

          “ฮะ!!! ฮึกกกก!!!”    

          “ทนหน่อยนะมึง!” 

          “อื้อออออออออ!!!!”  ส่วนอ่อนไหวขนาดใหญ่ถูกดันเข้าไปด้านในท่ามกลางเสียงร้องโอดครวญในลำคอของร่างเล็ก ลู่หานไม่รอช้าใช้มือหนาจับสะโพกมนให้อยู่นิ่งก่อนจะจัดการกระแทกส่วนใหญ่โตเข้าไปในช่องทางร้อนจนมิดด้ามในคราวเดียว ร่างบางกระตุกแอ่นรับสัมผัสอันร้อนรุ่มของคนเป็นพี่โดยที่พยายามเม้มริมฝีปากแน่นเพื่อเก็บเสียง

          “อ๊า! แน่นสัส!

          “อือออ! อึก!

          “อ๊ะ! อ๊าาาาาา!!!”   

          “อ..อื้ออออ!!” ไม่ไหวแล้ว! มินซอกพยายามกลั้นลมหายใจทุกครั้งที่ส่วนขยายถูกกระแทกเข้ามา คนเป็นพี่จัดการกดสะโพกของร่างเล็กขึ้นลงอย่างรวดเร็วจนเกิดเสียงกระทบระหว่างเนื้อนุ่มทำเอาคนตัวเล็กส่งเสียงครางในลำคอดังลั่นจนลู่หานกลัวว่าคนที่หลุดเข้ามาใช้ห้องน้ำจะเกิดความสงสัย


          ซู่ววววว!!!!
          นั่นไง! ดูเหมือนเพื่อนรักอย่างอี แทยงจะละเลยหน้าที่การเฝ้าต้นทางให้ลู่หานไปแล้ว ถึงได้มีเสียงคนเข้ามาใช้ห้องน้ำแบบนี้ ร่างเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดพยายามดิ้นรนพร้อมส่งเสียงขอความช่วยเหลือก่อนจะถูกมือหนาออกแรงปิดปากอิ่มให้แน่นกว่าเดิม

          “อื้ออ----

          อย่าส่งเสียงสิ! กระซิบข้างใบหูสีแดงก่ำ มินซอกที่ยังคงอยู่ในสภาพที่ขัดขืนไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองเพดานสีหม่นพร้อมกับปล่อยหยาดน้ำตาเม็ดใสให้ไหลลงมาอาบแก้มทันทีที่ได้ยินเสียงประตูห้องน้ำถูกเปิดออกเป็นสัญญาณว่าใครคนนั้นได้เดินออกจากห้องน้ำนี้ไปแล้ว 

          มินซอก!” มือหนาของคนเป็นพี่ที่ใช้ปิดปากอีกคนอยู่รู้สึกได้ถึงน้ำอุ่นๆที่หยดลงบนนิ้วเรียวจึงรีบหยุดการกระทำโดยทันที


          “ม..มินซอก! มึงร้องไห้หรอ???”

          “ฮะ..ฮึกก!

          “มึงเจ็บหรอวะ? กู...ขอโทษ!” ลู่หานที่เห็นใบหน้าเหยเกของคนตัวเล็กรีบถอดแก่นกายใหญ่ออกจากร่างบาง มินซอกยังคงร้องไห้ไม่หยุดจนคนเป็นพี่ไม่รู้จะปลอบยังไง...สุดท้ายก็ทำได้แค่ดึงร่างรุ่นน้องตัวเล็กมากอดแนบกายพลางใช้มือลูบไปที่แผ่นหลังผ่านเสื้อหนาเบาๆ


          “กูขอโทษ...กูไม่ทำก็ได้ มึงอย่าร้องดิ!” น้ำเสียงของลู่หานดูสั่นเครืออย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน นี่เขากำลังทำร้ายคนที่ตัวเองรักอยู่งั้นหรอ? มินซอกดูท่าทางเจ็บปวดมาก...เขาทำได้ยังไงกัน!?

         ฮืออออ!

         หยุดร้องเถอะนะ กูไม่ทำอะไรมึงแล้ว

        “.....!!!!”


        กูรักมึงนะมินซอก สิ้นสุดประโยคมินซอกก็ค่อยๆหยุดร้องไห้ มือเล็กยกขึ้นปาดหยาดน้ำตาบนใบหน้ากลมออกโดยที่ไม่ได้พูดอะไรจากนั้นก็เอื้อมมือไปกอดรัดต้นคอร่างสูงเอาไว้แน่น 


         เป็นเพราะประโยคเมื่อครู่แท้ๆที่ทำให้คนตัวเล็กรู้สึกตัวเบาหวิวแบบนี้ ใบหน้ากลมร้อนผ่าวขึ้นมาราวกับว่ารอฟังประโยคที่ว่านั้นมานาน ก่อนจะรู้สึกได้ถึงเสียงหัวใจที่เต้นแรงแปลกๆ


          สุดท้ายก็ต้องยอมรับว่า...มินซอกเองก็ต้องการลู่หานมากเช่นกัน!


          “ฮึก! งือออออ! ขยับซุกใบหน้าลงกับต้นคอหนาด้วยความเขินโดยที่ร่างบางยังคงนั่งคล่อมร่างของอีกคนอยู่เช่นเดิม เพียงแต่ตอนนี้ทั้งคู่หันหน้าเข้าหากันแล้วซึ่งรุ่นน้องตัวเล็กก็ทำสิ่งที่เหนือความคาดหมายจนคนเป็นพี่ทำตัวไม่ถูก

          “หะ..หือออ??” รสจูบอันอ่อนโยนถูกส่งผ่านริมฝีปากของทั้งคู่ มินซอกมอบจูบที่ลู่หานไม่เคยคิดว่าตัวเองจะได้รับให้กับเขาก่อนที่ใบหน้ากลมจะเลื่อนไปกระซิบบางอย่างใกล้ๆใบหูของรุ่นพี่หน้าหวาน 


          “ท..ทำต่อสิ ผมโอเคแล้ว

          “แน่ใจนะ?”

          “อื้ออออ..”  


          “....!!!!” เมื่อได้ยินดังนั้นลู่หานก็จับส่วนอ่อนไหวที่ขนาดเล็กลงไปบ้างดันเข้าไปในช่องทางด้านหลังอีกครั้ง มินซอกก้มลงกัดไหล่กว้างของรุ่นพี่เอาไว้เพื่อป้องกันไม่ให้เสียงร้องเล็ดลอดออกไปด้านนอก ก่อนที่คนเป็นพี่จะจัดการบรรเลงบทเพลงรักอันร้อนแรงอีกครั้งจนโถสุขภัณฑ์สั่นสะเทือน

          “อืมมม!” 

          “อ๊ะ! อึกก!!!” 

          “อือออ ซี๊ดดด แฮ่กกๆ” กลับกลายเป็นลู่หานที่ต้องจัดการเสียงครางของตัวเอง มินซอกออกแรงกัดไหล่กว้างของอีกคนจนเลือดซิบแต่ลู่หานก็ไม่ได้เอ่ยปากต่อว่าแต่อย่างใด สะโพกแกร่งยังคงซอยถี่จนคนเป็นน้องรู้สึกได้ถึงสิ่งที่ผลุบเข้าผลุบออกอยู่ด้านล่าง


          อ๊าาา! เสียววว!!!

          “'งืออออออ!

          ซี๊ดดดดดด! อ๊าาา!

          “พ..พี่ลู่หาน เปลี่ยนท่านะ รุ่นน้องตัวเล็กเป็นฝ่ายเอ่ยปากขอก่อนจะขยับลุกขึ้นหันหน้าเข้าหากำแพง ปล่อยให้อีกคนจัดท่าทางของเขาให้เข้าที่ มือหนาจัดการกดต้นคอของคนตัวเล็กให้แนบชิดกับกำแพงสีฟ้าอ่อนจากนั้นก็ค่อยๆดันส่วนใหญ่โตเข้าไปข้างในอีกครั้งจนได้ยินเสียงซี๊ดปากของอีกคน


          “ฟู่ววว! ซี๊ดดดดดด อ่า--”  

          “อึกก!! อ๊าาาา!!”  ช่องทางอุ่นของมินซอกยังคงทำงานได้ดี ลู่หานอัดกระแทกความเป็นชายเข้าไปเต็มแรงโดยที่ความเร็วของมันก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มินซอกที่ไม่มีสิ่งใดให้ระบายอารมณ์จำเป็นต้องส่งเสียงครางออกมาเล็กน้อยแต่คราวนี้ลู่หานไม่ได้ว่าอะไรแล้ว เขาปล่อยให้คนตัวเล็กร้องออกมาได้อย่างตามใจ


          “อื้ออออ!!! พะ..พี่ลู่หานนน!! อ๊าาาา--” 

          “สะ..เสียว! อ๊าาาาา” 

          “!!!!!!” มือเล็กขยับสาวส่วนอ่อนไหวของตัวเองอย่างเนิบนาบพร้อมๆกับที่ส่วนด้านหลังถูกกระแทกโดนจุดอย่างต่อเนื่อง จนในที่สุด..น้ำรักสีขุ่นก็ถูกปลดปล่อยออกมาเลอะกำแพงสูงโดยที่คนเป็นพี่ก็กำลังตามมาติดๆ 


          “อะ..อืมมมมม!” ลู่หานดึงส่วนขยายของตัวเองออกมาจากช่องทางร้อนรุ่มจากนั้นก็ขยับรูดมันขึ้นลงอีกสักพัก น้ำรักก็พุ่งออกมาเลอะเต็มเสื้อสเวตเตอร์สีน้ำเงินเข้มพร้อมกับเสียงลมหายใจหอบถี่ที่ดังออกมาอย่างไม่ขาดสาย 

          ลู่หานไม่สนใจว่าร่างกายเขาจะเลอะสิ่งเหล่านั้นจึงได้สวมกอดอีกคนจากทางด้านหลัง ซึ่งมินซอกก็ยอมให้อีกฝ่ายทำอย่างที่ต้องการ


          “งือออออ!!” 

          “...!!??” 


          “สงสัยผมคงต้องถอดเสื้อออกจริงๆแล้วเนี่ย

          “ท..ทำไมล่ะ?”

          “ก็น้ำของพี่มันเลอะเสื้อผมอ่ะ! ทำไมพี่ลู่หานไม่หันไปทางอื่นเล่า!?” หันไปคาดโทษคนตัวสูงแต่กลับถูกมือหนาแตะลงบนปลายจมูกรั้น ใบหน้ากลมขึ้นสีระเรื่ออย่างควบคุมไม่ได้ทันทีที่รุ่นพี่หน้าหวานจัดการพรมจูบลงบนหน้าผากมน

          “ที่จริง...กูอยากเสร็จในตัวมึงมากกว่านะ

          “ม..ไม่ต้องมาพูดเลย!



          “เอ้อ! กูขอไลน์มึงไว้ได้มั้ย? ว่าจะส่งข้อความไปจีบอ่ะรู้สึกได้ถึงความเจ้าเล่ห์ นี่ได้คืบจะเอาศอก...ได้แขนจะเอาขางั้นหรอ? คิม มินซอกไม่หลงกลหรอก! มาใช้จังหวะแบบนี้ขอไลน์เขา..ฝันไปเถอะ!



          “ถ้าพี่จะจีบผมจริงๆ แค่ไลน์ก็คงหาไม่ยากหรอก

          “ตะ..แต่ว่า...ลู่หานดูจะชะงักไปเล็กน้อยทันทีที่ถูกคนตัวเล็กปฏิเสธ มินซอกแอบหลุดขำออกมาเบาๆแถมยังรู้สึกสะใจเล็กๆที่ได้ทำลายความมั่นใจของอีกคนแบบนี้


          “เอาน่า...คนทั่วถึงอย่างพี่น่ะ หาได้อยู่ละ

           “......”

           “แล้วผมจะรอพี่แอดมานะครับ



          แอ๊ดดดดดด!!!
          ดูเหมือนว่าการผลัดกันหยอดของทั้งคู่จำเป็นต้องหยุดพักเอาไว้ก่อนเมื่อได้ยินเสียงประตูหลักของห้องน้ำถูกเปิดออก มินซอกที่อยู่ในอ้อมกอดของอีกคนพยายามเงี่ยหูฟังบทสนทนาของคนที่มาใหม่ ซึ่งเขาจะไม่สนใจเลยถ้าน้ำเสียงทุ้มไม่ได้เอ่ยชื่อคนที่เขารู้จักเป็นอย่างดีแบบนี้


          “เห้ยไอ้เชี่ยแบคฮยอน..

          “!!!???”


..............................................................................................................
อ่าาาา-- การจัดปาร์ตี้ปีนี้ช่างคุ้มค่าเหลือเกิลลล XD


No comments:

Post a Comment